Reisverhaal M'Goun regio met een gluten allergie

Ik vind het lastig om woorden te vinden die de reis kunnen omschrijven. ‘Geweldig’, ‘prachtig’? Ja, dat was het allebeide, maar het dekt niet de lading. ‘Indrukwekkend’ komt misschien nog het dichtst in de buurt. Laat ik gewoon maar zeggen dan dat het gebied dat ik heb gezien en de Marokkaanse mensen die ik heb ontmoet een plaatsje in mijn hart hebben veroverd.

Met name vond ik het heel boeiend om met de Berberse gidsen om te gaan. Te horen hoe zij leven, wat hun gebruiken zijn, waar hun normen liggen. Samen met hen te eten, te theedrinken. Elke dag weer kijken hoe ze de muildieren oplaadden. En ondanks alle missers in de communicatie, ook samen veel te lachen. Het is zo’n andere wereld dan de onze!

Ik ben speciaal bij deze kleine vorm van reizen uitgekomen, omdat ik een voedselallergie heb en er dus speciaal voor mij aanpassingen moesten worden gedaan. Zowel Lia als ook de Berberse gastheren zijn daar zeer serieus en respectvol mee om gegaan. Vanaf de eerste dag voelde ik dat ze hun uiterste best zouden doen om me het juiste voor te zetten. De mannen vonden mijn dieet niet  lastig, maar zagen het juist als een eer om mij gezond de vakantie door te laten komen. Ik was in Marokko geen patiënt maar gewoon een toerist. Daar kunnen Nederlandse gastheren (restaurants, e.d.) nog wat van leren!